ΚΑΛΟ & ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΜΗΝΑ ….
Φίλοι μου, ας ανοίξουμε την καρδιά μας για να δεχθούμε την αγάπη για τον συνάνθρωπό μας, την ειρήνη για όλο τον κόσμο και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο ….
Ο Απρίλιος είναι ο τέταρτος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Hμερολόγιο, ο όγδοος κατά το Εκκλησιαστικό που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, ο δεύτερος κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο και ο δέκατος στο αττικό ημερολόγιο (ονομάζονταν Μουνιχιών και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Μαρτίου-22 Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου).
Μέχρι την εποχή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ιουλίου Καίσαρα περιελάμβανε 29 ημέρες και από τότε 30. Ο Νέρων το 65 μ.Χ. προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να μετονομάσει τον Απρίλιο σε Νερώνιο (Neronius) σε ανάμνηση της σωτηρίας του μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του στην οποία συμμετείχε και ο δάσκαλός του Σενέκας.
Το έθιμο της «Πρωταπριλιάς», με τα αθώα ψέματα, είναι ένα πανευρωπαϊκό έθιμο κι ήρθε στην Ελλάδα, μάλλον, την εποχή των Σταυροφοριών. Έχει τις ρίζες του στους αρχαίους Κέλτες, οι οποίοι συνήθιζαν την πρωταπριλιά να πηγαίνουν για ψάρεμα και κατέφευγαν σε ψεύτικες ιστορίες για μεγάλα ψάρια όταν γύριζαν με άδεια χέρια.
Μέχρι την εποχή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ιουλίου Καίσαρα περιελάμβανε 29 ημέρες και από τότε 30. Ο Νέρων το 65 μ.Χ. προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να μετονομάσει τον Απρίλιο σε Νερώνιο (Neronius) σε ανάμνηση της σωτηρίας του μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του στην οποία συμμετείχε και ο δάσκαλός του Σενέκας.
Το έθιμο της «Πρωταπριλιάς», με τα αθώα ψέματα, είναι ένα πανευρωπαϊκό έθιμο κι ήρθε στην Ελλάδα, μάλλον, την εποχή των Σταυροφοριών. Έχει τις ρίζες του στους αρχαίους Κέλτες, οι οποίοι συνήθιζαν την πρωταπριλιά να πηγαίνουν για ψάρεμα και κατέφευγαν σε ψεύτικες ιστορίες για μεγάλα ψάρια όταν γύριζαν με άδεια χέρια.
Η λέξη Απρίλιος (λατινικά Aprillis) προέρχεται ετυμολογικά από το λατινικό ρήμα aperire, που σημαίνει «ανοίγω». Είναι ο μήνας κατά τον οποίο ο καιρός «ανοίγει» και έρχεται η Άνοιξη.
Ο Απρίλης είναι ο κατ' εξοχήν μήνας όπου γιορτάζεται το Πάσχα. Στους πρώτους τρεις αιώνες της χριστιανοσύνης οι διάφορες εκκλησίες γιόρταζαν την μεγάλη αυτή γιορτή σε διαφορετικές ημερομηνίες. Λόγω των διαφορών αυτών η Α' Οικουμενική Σύνοδος, που συγκάλεσε ο Μέγας Κωνσταντίνος στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ., θέσπισε ότι «Το Πάσχα θα πρέπει να εορτάζεται την Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης, κι αν η πανσέληνος συμβεί Κυριακή τότε να εορτάζεται την επομένη Κυριακή (ο εορτασμός του Πάσχα λοιπόν συνδέθηκε άμεσα με την εαρινή ισημερία και την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης).
