Το Δάκρυ της Μάνας, το Ακριβό.
Μάνα μάθε το παιδί Σου να σκέπτεται.
Εκεί έξω βάρβαροι το περιμένουνε,
άνθρωποι με μίσος ποτισμένοι, που δεν κρίνουν.
Άνθρωποι που μόνο κατακρίνουν,
από Αγάπη στερημένοι.
Μάνα το δάκρυ σου το ακριβό,
όταν η κόρη σου κι ο γιος σου σκέπτονται,
και νιώθουν το καλό, από το κακό να ξεχωρίζουν,
θα είναι δάκρυ συγκίνησης
σαν ο βλαστός σου, γνωρίζει να Αγαπά.
Και Του Θεού το Θέλημα, την βιωτή του Ορίζει.
